കാലന്‍റെ പാശത്തിനായ് കാത്തിരിക്കുമ്പോഴും
വെറുതെയൊരു മോഹം എന്നുള്ളില്‍ ജ്വലിക്കുന്നു
കൊതിയോടെയിന്നുമാ കലാലയ ജീവിത
മാവര്‍ത്തിച്ചീടാന്‍ ഹൃദയം തുടിക്കുന്നു
അര്‍ക്കനെ സാക്ഷിയായ് കൈ ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചതും
മിഴികള്‍ മിഴിയുമായ് കിന്നാരം പറഞ്ഞതും
മഴ പെയ്തപ്പോള്‍ നാം ഒരു കുടക്കീഴിലായ്
ഒരു മറ കിട്ടാനായ് ഓടി നടന്നതും
ഒരു തരു നമ്മളെ മാടി വിളിച്ചതും
ഒരു മിന്നല്‍പ്പിണരാല്‍ നാം ഭീതിയിലാണ്ടതും
കലാലയം വിട്ടു നാം വിട പറയും നേരത്താ
യൊരു തുടം കണ്ണുനീര്‍ മിഴിയില്‍ നിറഞ്ഞതും
വെറുതെ കിടക്കുമ്പോള്‍ നിറമുള്ള ചിത്രങ്ങള്‍
മനസ്സിലായ് മങ്ങാതെ കുളിര്‍ മഴയായ് പെയ്യുന്നു
No comments:
Post a Comment